KONFISKOVANJE I PLJAČKA IMOVINE DINASTIJE PETROVIĆ NjEGOŠ POSLIJE 1918.

 

U dvorovima bivše dinastije Petrović čuvane su brojne dragocjenosti, namještaj, posuđe, slike, koje su odmah poslije ujedinjenja raznošene i uništavane. Poznato je da su Austrijanci povlačeći se sa Cetinja “netaknuto predali tamošnji dvor, sav njegov namještaj, svu dvorsku imovinu”. Znatan dio dvorskog namještaja našao se u raznim sreskim nadleštvima, policijskim kancelarijama, pa čak i nadbiskupskim palatama.  Već marta 1919. godine predsjednik barske opštine je izložio javnoj prodaji pokretnu imovinu kralja Nikole iz dvorca u Baru. Zabilježeno je da se kod zagrebačkih Jevreja moglo naći skupocjeno “srebreno posuđe iz trpezarije cetinjskog dvora sa graviranim dvorskim monogramima”. To je mahom bilo skupocjeno posuđe, darovi stranih dvorova. Najskupocjeniji je “dar bio onaj što ga je Cesar Nikola II o Kraljevom jubileju 1910. poslao na Cetinje: reda servis od zlata i platine, sva posluga za 36 osoba”. Skupocjeni klavir princeze Ksenije bio je prisvojio župan Zetske oblasti Vidoje Mišović, što je u javnosti izazvalo oštro protivljenje. Tim povodom je i napisano: “…On je (Mišović – op. Š. R.) morao da povuče granicu između svoje i tuđe svojine jer kada može biti u Srbiji istorijska stvar preslica knjeginje Ljubice, zašto to ne bi bio i klavir princeze Ksenije”.                          

Poznato je da dinastija Petrović, našavši se u egzilu, bila u cjelosti zavisna od finansijske podrške saveznika, prije svega Francuske i Velike Britanije. Kada je napustio Crnu Goru kralj Nikola nije imao više nego 15.000 perpera u zlatu. Subvencije saveznika bile su neuredne i naravno uslovljene, odnosno prevashodno izvedene iz njihovih interesa i ciljeva. 

Izvor: 

Šerbo Rastoder “Petrovići u egzilu – suton jedne dinastije”, CANU, Podgorica, 2002. 

(U komentarima slika Austrougarskog štaba na Cetinju 1916 godine) ⬇️